Osmanlı Türkçesinde en çok kullanılan edat, bağlaç veya ünlemlerin yazılışları aşağıdaki gibidir:

Ön Edatlar
با (ba) , -a, -e , -li , -lı, ile anlamlarına gelmektedir. Örnek : باوقار (bâ-vekâr, vakarlı)
ب (be) , به (be) , -a, -e, ile anlamlarına gelmektedir. Örnek : بنام (be-nâm, namlı)
بر (ber) , üzerine, üzerinde anlamına gelmektedir. Örnek : بركمال (ber-kemal, mükemmel)
براى (beray) , için anlamına gelmektedir.
در (der), -de,-de,içinde anlamına gelmektedir. Örnek : درحال (derhal)
از (ez), -den, -dan anlamına gelmektedir. Örnek : ازبر (ez-ber, içten-zihinden)
تا (ta), kadar, .. değin) . (be ile birlikte kullanılır). Örnek : تاابد (tâ ebed-edebiyete kadar)
Bağlaç (Bağlanma Edatları)
اما (ama, amma)
على اجصوص (ale'l husûs)
انجق (ancak)
بلكى (belki)
بله (bile)
چون (çün)
اكر (eğer)
اكركم (eğer kim)
فاما (fe'emma-amma)
قاقط (fakat)
فى احقيقا (fî'l hakîka)
ها (ha .. ha ..)
خواه (hah ... hah)
خاچان (haçan)
خاچان كم (haçan kim)
حالبوكه (halbuki)
هم (hem .. hem)
حمان كم (hemân kim)
خود (hos-aynı)
اﻻ (illâ)
امد ى (imdi)
ايستر (ister ... ister ..)
غيرى (gayrı)
كرك (gerek)
كركسه (gerekse)
ايچون (içün)
اياه (ile)
كزا (kezâ)
لكن (lâkin)
ليكن (lîkin-lâkin)
ليك (lik)
ماعدا (mâ'adâ)
معمافيه (ma'a mâfih)
مادامكه (mâdâm ki)
نه (ne .. ne ..)
نيهايت (nihayet)
نته كم (nitekim)
اوسببدن (ol sebepten)
اوتورى (ötürü)
شايد (şayet)
واقعا (vâkı'a)
وقتاكى (vaktâki - ne vakit ki)
و (ve, vü, u, ü)
واﻻ (ve illa)
ولو (velev)
ولو كه (velev ki)
وليك (velîk-velâkin)
يا (yâ .. yâ ..)
ينه (yine)
Ünlemler
آ (â , ey! anlamına gelir)
آه (ah!)
آفرين (aferin!)
احسنتو (ahsentü - aferin,mükemmel)
دستير (destur)
دريغ (diriğ - ne yazık)
دريغا (diriğâ - ne yazık)
افسوس (efsûs - ne yazıl, eyvah, heyhât)
اى (ey)
ايواه (eyvah)
حيف (hayf - ne yazık)
حيفا (hayfâ - vah yazık)
هى (hey)
هيهات (heyhât)
شاباش (şabaş - aferin)
يا (yâ - ey)
زهى (zihi - ne güzel, ne hoş)
زينهار veya زنهار (zinhâr)