Eski Türk alfabesinde bazı harfler sonraki harfler ile bitişir, bazı harfler ise bitişmezler :

Kendinden önceki harfler ile bitişen , sonraki harflerle bitişmeyen harfler : ﺍ (elif) , د (dal), ذ (zel), ر (re), ز (ze) , ﮊ (je) , و (vav) , ه (He)
Diğer harfler kendisinden önceki ve sonraki harfler ile bitişirler. Bu harfler başta ve ortada değişime uğrarlar ancak en sonda olurlarsa yanlız başına bulunurlar.