Eski Türkçe'de bir ismin müenneslik (dişilik) belirtileri aşağıdaki gibidir :

Kelime sonunda te(ت) (te aslî harf ise dişilik belirtisi değildir) veya ha-i resmiye (ه) (Arapça'da bu harfler yerine sadece kapalı te (ة) kullanılır) harfi kullanımı
Kelime sonunda kısa elif (ى) harfi kullanımı. Kısa elif zaid harf olmalıdır (aslî harf değildir) ve a sesi ile okunur
Kelime sonunda uzun elif (اء) harfi kullanımı. Osmanlı Türkçesinde az kullanılır ve kullanıldığı yerlerde hemze (ء) koyulmaz